ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ????????????????????
Τον τελευταιο καιρο, οι κυβερνηση και οι αρμοδιοι φορεις της, εχουν ξεκινησει μια διαδικασια ξυλωματος απο το διαδυκτιο.Οτι δεν ειναι φιλικα προσκειμενο η εναντιωνεται αυτοματως διαγραφετε η επικρινετε. Που βρισκομαστε ? Στην λογοκρισια της Κινας ?
Το κρατος εχει ξεκινησει μια επιχειρηση "σκουπα" σε ολα τα αντιεξουστιαστικα site, η σε οτιδηποτε πιστευει πως εναντιωνεται.Με αυτα και με αυτα αρχιζω και πιστευω ολοενα και περισσοτερο το συνθημα "ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ".
Σταματηστε τις ρατσιστικες και αδερφιστικες αυτες κινησεις.Μην μας γυρνατε στην χουντα.
Και κατι ακομα.
Ενα βασικο συνθημα της Χρυσης Αυγης ειναι το "Εναντιων Ολων". Εκει φοβαστε να λογοκρινετε η δεν το προβλεπει το συμβολαιο σας ?
Pellican
Σάββατο 22 Αυγούστου 2009
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009
Πα(εξω)γιωμενα Στερεοτυπα: Μουσικη
Γιατι Απλα, Δεν Γουσταρουμε Τα Ελληναδικα !
Και ο βομβαρδισμος καλα κρατει.Αναφερομαι στον μουσικο βομβαρδισμο που ολοι αναγκαζομαστε να υποστουμε καθημερινα, αν και εχουμε ζητησει ανακωχη εδω και χρονια.Ενα συναισθημα που κατα γενικη ομολογια πηγαζει εκ των βαθεων της καρδιας εκαστου Ελληνα, ερεθιζει τα εγκεφαλικα νευρα να αναζηττουν απεγνωσμενα ελληνικη μουσικη ωστε να θρεψουν τα αφυδατωμενα ακουστικα κυτταρα.Καθε εξοδος πρεπει αργα η γρηγορα να οδηγειται στα "μπουζουκια" γιατι χωρις γνησια ατοφια και επισφραγισμενη με σφραγιδα γνησιοτητας ελληνικη διασκεδαση, απλα δεν γουσταρεις !
Και εχει και αλλο.Στο ακουσμα και μονο καποιου χιλιοακουσμενου ασματος (βρισκομαστε ασφαλως στο σταδιο της συνειφασης της ρεμπετικης σκηνης με την συγχρονη ''ποπ΄'') ο επιδοξος νεος χαρακτηρας βγαλμενος απο μπελαλιδικο σεναριο παλιας ελληνικης ταινιας, θα σηκωθει και ριχνωντας δυο τσιφτικες στροφες, απαραιτητος συνοδευομενες απο το καθιερωμενο σπασιμο του ποτηριου και απο το καθετο χαστουκι στο τσιγαρο, θα σκορπισει ριγη συσκινησης και η ατμοσφαιρα απο σκυλορεμπεταδικη θα μετατραπει σε κατανηκτικη λειτουργεια Μ.Παρασκευης με απαραιτητητο επομενο βημα την περιφορα και λητανεια της ιερης φωτογραφειας με το μπουζουκι του πανμεγιστου Ν.Ξανθοπουλου.Οι απανταχου "ρουβιτσες" και "ρουβιτσοι" (υπαρχουν και τετιοι) θα χυσουν ενα δακρυ και θα περιμενουν την αλλαγη μουσκου ρεπερτοριου η τη συνεχεια του ιδιου μοτιβου (αναλογα με το μαγαζι)
Και σε καμμια των περιπτωσεων δεν σκοπευω να υποβαθμισω την ελληνικη μουσικη παραδοση.Τουναντιων.Σεβομαι, τιμω και θαυμαζω αυτην την κιθαρα που ειναι πιο παχια απο τις αλλες και που λεγεται μπουζουκι.Και σε ποιον δεν αρεσει να το ακουσει και να διασκεδασει με αυτο και με οσα αυτο φερνει.Αλλα ως εκει.
Αρνουμε κατηγοριματικα να ενωσω την προσωπικοτητα μου με το οργανο αυτο και ,σθεναροτερα, απορριπτω οτι πρεπει να το κανο must της διασκεδασης μου.Οι σαλπιγγες της Ιεριχους εχουν ηχησει, ο θολος του απαραβατου της ελληνικης μουσικης εχει διαλυθει και μεταγγισεις με ακουσματα αλλου ειδους εχουν παρυσφρησει στις ταξεις του στατου του μπουζουκιου.Κοιταξτε τριγυρω: μια μαγικη πολυπολυακουστικοτητα κατακλυζει την συγχρονη κοινωνια και τα δεσμα απο το παραδοσιακο πενταγραμμο εχουν κοπει μια για παντα.
Και εξηγουμαι : Ναι ομολογω οτι το μπυζουκι δεν με τρελενει.Δεν διεγηρει τα μουσικα μου νευρα.θα δηλωνω το ιδιο ακομα και επειτα απο αλλεπαληλες μουσικες ομοβροντιες απο ενα σκυλλαδικο που θα παιζει μονο για μενα.
Ναι ακουω ξενη και ελληνικη rock μουσικη.Μια μουσικη που δεν μιλαει μονο για το κερατο αλλα και για την ζωη, μια μουσικη που αφηνει σπανια σεξουαλικα υπονοουμενα (και αυτα κυριως πανε προς την εξουσια) αλλα μια μουσικη που ειναι παντα sexy.Ο Neal Young δεν θα μπορουσε να το θεσει καλυτερα: Rock'n'Roll can never die.
Και ο πολεμος συνεχιζεται.Οχυρομενοι στα χαρακωματα οι απανταχου μεταλλαδες, ροκαδες, ακομα και αυτοι που ακουν ραπ, χιπ-χοπ, ηλεκτρονικη μουσικη πρεπει συνεχως να υπερασπιζονται το προλαιταριατο τους με νυχια και με δοντια.Αυτοι που στηνονται με τις ωρες εξω απο τα γωνιακα clubs περιμενωντας την εμφανιση ενος χεβι μεταλ γκρουπ καποτε αποτελουσαν θεαμα και οι "μαλλιαδες" φαινομενα κοινονικης παθογενιας ενω αυτοι που σχηματιζουν ουρες εξω απο νυχτερινα κεντρα ωστε να καταφερουν να περασουν απο το εξωνυχιστικο face control ειναι οι in, οι γκλαμουρατοι και κυριως ειναι το συγχρονο ελληνικο δειγμα του μεσου νεου ανθρωπου (καθως εκει επικεντρωνεται το προβλημα) που το μονο που επεξεργαζεται ειναι την αποβαση και τη καταληψη ολων των προπυργιων της δυσβατης αλλα υπερπολυτιμης Παραλιακης.
Και σκεφτομαι και λεω: Εξω οι ανοργασμικοι ψευτοπαραδοσιακοι πρεσβευτες της Ελληνικης Διασκεδασης.Στη ουσια δεν ξερουν τιποτα περαν του να απορριπτουν οτιδηποτε αλλο καταπατωντας καθε δημοκρατικη διαδικασια.Ειναι γαλουχημενοι σε ενα ακουστικο μοτιβο και νομιζουν πως τους αρεσει αυτο που, πολυ προσεγμενα τους σερβιριστηκε χρονια τωρα απο της ιδιοφιεστατες καμπανιες των (φιλικα πορσκυμενων στους νονους της νυχτας-ιδιοκτητες μουσικων μαγαζιων) διαφημιστων, που σκοπο εχουν την αυξηση των μαζοποιημενων ανθρωπων ωστε να αυξανεται ραγδαια και με γεωμετρικη προοδο ο τζιρος των αιωνιων νυχτερινων μαγαζιων, απο γενια σε γενια.
Δεν ειχαν την ευκαιρια απο την μαζικη αυτη προπαγανδα να πατησουν τα συνορα της στενη μουσικης τους πραγματικοτητας με τον υπολοιπο κοσμο.Ομως του πιστωνεται και φταιξιμο, καθως οι ανθρωινη φυση μπορει να ξυμνησει οσο ευκολα μπορει να κοιμηθει.
Και τελειωνοντας: Δεν καταθετουν ταδιαπιστευτηρια τους ως πραγματικοι γνωστες της μουσικης αυτοι που κανουν πλατινενιο τον Καρρα και τον Καττελη και που καπνιζουν μπουχτισμενοι στον ηχο μιας ζεμπεκιας "αγγιχτικης".Ενταξει (κυριως με τον εαυτο τους) ειναι αυτοι που ειδαν τα παντα, ακουσαν τα παντα και κατεληξαν.Αυτοι που επειτα απο ακροαση επι παντως επισθητου, αποφανθηκα "πενια" ειναι οι γνησιοι απογονοι του Βαμβακαρη και του Ζαμπετα.Αυτοι που στο ταξιδι "σκαλωσαν" σε αλλους μουσικους γαλαξιες και βρηκαν ανελπιστα την μουσικη τους Ηθακη ειναι οι απογονοι του εκαστοτε Rock-Metal-House κτλ ακουσματων.Οποιος εξακολουθει να παραμενει δεσμιος της παραδοσιακης και στριμωγμενης του λογικης, καλυτερα να ακολουθησει και αλλα παραδοσιακα τριπτυχα.
Και Ολοκληρωνοντας: Γουσταρουμε την ελληνικη μουσικη αλλα αγαπαμε και την μουσικη που μας κερδισε και οχι αυτη που θεωρητικα μας χαρησαν.Τιποτα δεν χαρηζεται πια.
Pellican
Και ο βομβαρδισμος καλα κρατει.Αναφερομαι στον μουσικο βομβαρδισμο που ολοι αναγκαζομαστε να υποστουμε καθημερινα, αν και εχουμε ζητησει ανακωχη εδω και χρονια.Ενα συναισθημα που κατα γενικη ομολογια πηγαζει εκ των βαθεων της καρδιας εκαστου Ελληνα, ερεθιζει τα εγκεφαλικα νευρα να αναζηττουν απεγνωσμενα ελληνικη μουσικη ωστε να θρεψουν τα αφυδατωμενα ακουστικα κυτταρα.Καθε εξοδος πρεπει αργα η γρηγορα να οδηγειται στα "μπουζουκια" γιατι χωρις γνησια ατοφια και επισφραγισμενη με σφραγιδα γνησιοτητας ελληνικη διασκεδαση, απλα δεν γουσταρεις !
Και εχει και αλλο.Στο ακουσμα και μονο καποιου χιλιοακουσμενου ασματος (βρισκομαστε ασφαλως στο σταδιο της συνειφασης της ρεμπετικης σκηνης με την συγχρονη ''ποπ΄'') ο επιδοξος νεος χαρακτηρας βγαλμενος απο μπελαλιδικο σεναριο παλιας ελληνικης ταινιας, θα σηκωθει και ριχνωντας δυο τσιφτικες στροφες, απαραιτητος συνοδευομενες απο το καθιερωμενο σπασιμο του ποτηριου και απο το καθετο χαστουκι στο τσιγαρο, θα σκορπισει ριγη συσκινησης και η ατμοσφαιρα απο σκυλορεμπεταδικη θα μετατραπει σε κατανηκτικη λειτουργεια Μ.Παρασκευης με απαραιτητητο επομενο βημα την περιφορα και λητανεια της ιερης φωτογραφειας με το μπουζουκι του πανμεγιστου Ν.Ξανθοπουλου.Οι απανταχου "ρουβιτσες" και "ρουβιτσοι" (υπαρχουν και τετιοι) θα χυσουν ενα δακρυ και θα περιμενουν την αλλαγη μουσκου ρεπερτοριου η τη συνεχεια του ιδιου μοτιβου (αναλογα με το μαγαζι)
Και σε καμμια των περιπτωσεων δεν σκοπευω να υποβαθμισω την ελληνικη μουσικη παραδοση.Τουναντιων.Σεβομαι, τιμω και θαυμαζω αυτην την κιθαρα που ειναι πιο παχια απο τις αλλες και που λεγεται μπουζουκι.Και σε ποιον δεν αρεσει να το ακουσει και να διασκεδασει με αυτο και με οσα αυτο φερνει.Αλλα ως εκει.
Αρνουμε κατηγοριματικα να ενωσω την προσωπικοτητα μου με το οργανο αυτο και ,σθεναροτερα, απορριπτω οτι πρεπει να το κανο must της διασκεδασης μου.Οι σαλπιγγες της Ιεριχους εχουν ηχησει, ο θολος του απαραβατου της ελληνικης μουσικης εχει διαλυθει και μεταγγισεις με ακουσματα αλλου ειδους εχουν παρυσφρησει στις ταξεις του στατου του μπουζουκιου.Κοιταξτε τριγυρω: μια μαγικη πολυπολυακουστικοτητα κατακλυζει την συγχρονη κοινωνια και τα δεσμα απο το παραδοσιακο πενταγραμμο εχουν κοπει μια για παντα.
Και εξηγουμαι : Ναι ομολογω οτι το μπυζουκι δεν με τρελενει.Δεν διεγηρει τα μουσικα μου νευρα.θα δηλωνω το ιδιο ακομα και επειτα απο αλλεπαληλες μουσικες ομοβροντιες απο ενα σκυλλαδικο που θα παιζει μονο για μενα.
Ναι ακουω ξενη και ελληνικη rock μουσικη.Μια μουσικη που δεν μιλαει μονο για το κερατο αλλα και για την ζωη, μια μουσικη που αφηνει σπανια σεξουαλικα υπονοουμενα (και αυτα κυριως πανε προς την εξουσια) αλλα μια μουσικη που ειναι παντα sexy.Ο Neal Young δεν θα μπορουσε να το θεσει καλυτερα: Rock'n'Roll can never die.
Και ο πολεμος συνεχιζεται.Οχυρομενοι στα χαρακωματα οι απανταχου μεταλλαδες, ροκαδες, ακομα και αυτοι που ακουν ραπ, χιπ-χοπ, ηλεκτρονικη μουσικη πρεπει συνεχως να υπερασπιζονται το προλαιταριατο τους με νυχια και με δοντια.Αυτοι που στηνονται με τις ωρες εξω απο τα γωνιακα clubs περιμενωντας την εμφανιση ενος χεβι μεταλ γκρουπ καποτε αποτελουσαν θεαμα και οι "μαλλιαδες" φαινομενα κοινονικης παθογενιας ενω αυτοι που σχηματιζουν ουρες εξω απο νυχτερινα κεντρα ωστε να καταφερουν να περασουν απο το εξωνυχιστικο face control ειναι οι in, οι γκλαμουρατοι και κυριως ειναι το συγχρονο ελληνικο δειγμα του μεσου νεου ανθρωπου (καθως εκει επικεντρωνεται το προβλημα) που το μονο που επεξεργαζεται ειναι την αποβαση και τη καταληψη ολων των προπυργιων της δυσβατης αλλα υπερπολυτιμης Παραλιακης.
Και σκεφτομαι και λεω: Εξω οι ανοργασμικοι ψευτοπαραδοσιακοι πρεσβευτες της Ελληνικης Διασκεδασης.Στη ουσια δεν ξερουν τιποτα περαν του να απορριπτουν οτιδηποτε αλλο καταπατωντας καθε δημοκρατικη διαδικασια.Ειναι γαλουχημενοι σε ενα ακουστικο μοτιβο και νομιζουν πως τους αρεσει αυτο που, πολυ προσεγμενα τους σερβιριστηκε χρονια τωρα απο της ιδιοφιεστατες καμπανιες των (φιλικα πορσκυμενων στους νονους της νυχτας-ιδιοκτητες μουσικων μαγαζιων) διαφημιστων, που σκοπο εχουν την αυξηση των μαζοποιημενων ανθρωπων ωστε να αυξανεται ραγδαια και με γεωμετρικη προοδο ο τζιρος των αιωνιων νυχτερινων μαγαζιων, απο γενια σε γενια.
Δεν ειχαν την ευκαιρια απο την μαζικη αυτη προπαγανδα να πατησουν τα συνορα της στενη μουσικης τους πραγματικοτητας με τον υπολοιπο κοσμο.Ομως του πιστωνεται και φταιξιμο, καθως οι ανθρωινη φυση μπορει να ξυμνησει οσο ευκολα μπορει να κοιμηθει.
Και τελειωνοντας: Δεν καταθετουν ταδιαπιστευτηρια τους ως πραγματικοι γνωστες της μουσικης αυτοι που κανουν πλατινενιο τον Καρρα και τον Καττελη και που καπνιζουν μπουχτισμενοι στον ηχο μιας ζεμπεκιας "αγγιχτικης".Ενταξει (κυριως με τον εαυτο τους) ειναι αυτοι που ειδαν τα παντα, ακουσαν τα παντα και κατεληξαν.Αυτοι που επειτα απο ακροαση επι παντως επισθητου, αποφανθηκα "πενια" ειναι οι γνησιοι απογονοι του Βαμβακαρη και του Ζαμπετα.Αυτοι που στο ταξιδι "σκαλωσαν" σε αλλους μουσικους γαλαξιες και βρηκαν ανελπιστα την μουσικη τους Ηθακη ειναι οι απογονοι του εκαστοτε Rock-Metal-House κτλ ακουσματων.Οποιος εξακολουθει να παραμενει δεσμιος της παραδοσιακης και στριμωγμενης του λογικης, καλυτερα να ακολουθησει και αλλα παραδοσιακα τριπτυχα.
Και Ολοκληρωνοντας: Γουσταρουμε την ελληνικη μουσικη αλλα αγαπαμε και την μουσικη που μας κερδισε και οχι αυτη που θεωρητικα μας χαρησαν.Τιποτα δεν χαρηζεται πια.
Pellican
Κυριακή 9 Αυγούστου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)