Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

The 6th of November




Η 5η Νοεμβρίου, δεν είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες για το Λονδίνο. Στην συννεφιασμένη ατμόσφαιρα της Βρετανικής πρωτεύουσας πλανούνται πνεύματα από άλλες εποχές, που κουβαλούν μαζί τους ιδέες, πρακτικές και σημειολογίες που οι σημερινοί άνθρωποι λατρεύουν να ακούν και να ταυτίζονται αλλά σχεδόν αδυνατούν, να δημιουργήσουν.

Τα σύννεφα που κατακλύζουν τον ουρανό είναι τα ίδια με εκείνα που κάλυπταν το Βρετανικό τοπίο αιώνες πριν, όταν οι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να δώσουν την ζωή τους για τις ιδέες τους και δεν έτρεμαν να ονειρευτούν πέρα από τα δοσμένα όρια. Όταν τα οράματα απαιτούσαν κόπο και ελπίδα και δεν υπήρχε τίποτα να εγγυάται αποτελέσματα, παρά μόνο η κινητήρια δύναμη του οράματος.

Το μόνο που μένει ίδιο από τότε είναι το συννεφιασμένο τοπίο και η φλόγα στην ψυχή των ανθρώπων που πλέον ψυχορραγά.

Την 5η Νοεμβρίου, το φάντασμα του Γκαι Φωκς και τον άλλων οραματισμών του κόσμου ανά τους αιώνες που τόλμησαν να τολμήσουν, μαζεύονται για άλλη μια φορά στο Λονδίνο, με σκοπό να κάνουν τους ανθρώπους να μην φοβούνται φαντάσματα.



Η Συνομωσία της Πυρίτιδας

‘Όλα ξεκίνησαν όταν ο  Ρόμπερτ Κάτεσμπυ, πριν το 1603, είχε δημιουργήσει έναν μικρό ριζοσπαστικό πυρήνα Άγγλων καθολικών. Σε αυτόν διείσδυσε ο Γκαι Φωκς το 1604 και ασπάστηκε το όραμα της ομάδας: την δολοφονία του Βασιλεία Ιάκωβου Α' και την αντικατάστασή του από την κόρη του Πριγκίπισσα Ελισάβετ, που ήταν 3η στην σειρά διαδοχής του θρόνου. Ο τρόπος που αποφάσισαν να το κάνουν ήταν συμβολικός, να ανατινάξουν την πηγή εξουσίας, την Βουλή των Λόρδων σηματοδοτώντας την καταστροφή της μέχρι τότε τάξης πραγμάτων και την δημιουργία μιας νέας πάνω στα σκορπισμένα της χαλάσματα.

Ο πυρήνας της ομάδας αποτελούταν από τον Ρόμπερτ Κάτεσμπυ και τον ξάδερφό του Τόμας Γουίντορ οι οποίοι έπαιρναν και τις αποφάσεις. Η πρώτη τους κίνηση ήταν η αναζήτηση συμμάχων στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας. Αναζήτησαν βοήθεια στην στην Βόρεια Βρετανία και την Ισπανία, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το κέρδος του Κάτεσμπυ ήταν η γνωριμία του με τον στρατιωτικό Φωκς που έμενε εκτός Αγγλίας για χρόνια και το γεγονός αυτό τον κατέστησε χρησιμότατο μέλος στην οργάνωση. Ο Φωκς εισήλθε σύντομα στον πυρήνα της Συνομωσίας, μαζί με τους Τζον Ράιτ και Τόμας Πέρσι. Οι 5 τους αποτελούσαν την καρδία της οργάνωσης.

Τον Ιούνιο του 1604, Τόμας Πέρσι αποκτά τον τίτλο Gentleman Pensioner, που τον φέρνει πολύ κοντά στην αυλή του Βασιλιά. Ο Πέρσι εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και ένταξε τον Φωκς στο προσωπικό του σπιτιού που διέμενε (που άνηκε στον Βασιλικό υπεύθυνο ένδυσης) ως υπηρέτη όπου και συστήθηκε με το ψευδώνυμο Τζον Τζόνσον.
Σύμφωνα με την μετέπειτα κατάθεση του Τόμας Γουίντορ, η ομάδα άρχισε να σκάβει από εκείνο το σπίτι ένα τούνελ με προορισμό την Βουλή των Λόρδων.

Η ομάδα έσκαβε το τούνελ για περίπου 8 μήνες, από τον Δεκέμβριο του 1604 ως τον Ιούλιο του 1605. Κάποια στιγμή έφτασαν σε ένα δωμάτιο το οποίο και εξέτασε ο Φωκς, ανακαλύπτοντας πως παρέχει πρόσβαση σε ένα κελάρι, ακριβώς κάτω από την Βουλή των Λόρδων. Σύντομα τοποθέτησαν αρχικά 20 βαρέλια πυρίτιδα και άλλα 16 μετά μαζί και με άλλες εκρηκτικές ύλες, ποσότητες που ήταν αρκετές για να τινάξουν το κτίριο στον αέρα.

Η Συνομωσία συναντήθηκε για τελευταία φορά τον Οκτώβριο του 1905, περίπου ένα μήνα πριν την ημερομηνία εκτέλεσης της αποστολής. Αποφασίστηκε πως ο Φωκς θα επιφορτιστεί με το καθήκον να διεισδύσει στο τούνελ και να ανάψει το φυτίλι. Το σχέδιο προέβλεπε, ότι αμέσως μετά θα δραπέτευε από τον ποταμό Τάμεση. Παράλληλα, μια επανάσταση θα εξασφάλιζε την αιχμαλώτιση της Πριγκίπισσας Ελισάβετ, που προοριζόταν για τον θρόνο.

Ποίος ήταν ο Γκαι Φωκς

Ο Γκαι Φωκς ήταν ένα από τα 5 βασικά μέλη της Συνομωσίας της Πυρίτιδας, αλλά είναι αυτός που μέχρι σήμερα έχει ταυτιστεί με την δράση και τον σκοπό της ομάδας, καθώς ήταν ο άνθρωπος που έφτασε πιο κοντά στον στόχο.

Η 5η Οκτωβρίου στην Βρετανία είναι γνωστή αλλιώς και ως η "Η Βραδιά του Γκαι Φωκς" και συνηθίζεται εδώ και αιώνες να καίγεται ένα ομοίωμα του κάθε τέτοιο βράδυ (το έθιμο προσαρμόζεται ανάλογα με τους καιρούς, έχει συναντηθεί να καίγεται το ομοίωμα του Πάπα, της Μάργκαρετ Θάτσερ κλπ). Από το όνομά του επίσης, έχει προκύψει (στην Αμερικάνικη διάλεκτο κυρίως) ο χαρακτηρισμός "guy" που παραπέμπει στον προσδιορισμό ενός ατόμου, σαν γενική αντωνυμία.

Η ζωή και η δράση του Γκαι Φωκς στην Συνομωσία της Πυρίτιδας, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να μας δώσουν την ευκαιρία να αποκρυπτογραφήσουμε αυτή την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.

Ο Φωκς γεννήθηκε στο Γιόρκ το 1570. Προερχόταν από βαθειά θρησκευόμενη οικογένεια η οποία διατηρούσε στενές σχέσεις με την Εκκλησία της Αγγλίας. Η οικογένεια της μητέρας του όμως, ακολουθούσε ρητά το Καθολικό δόγμα και αρνούνταν να ακολουθούν τα μυστήρια της Αγγλικανικής εκκλησίας. Ο Φωκς παρόλα αυτά βαφτίστηκε, όπως συνηθιζόταν, Αγγλικανός 3 μέρες μετά την γέννηση του. Οι λόγοι που ακολούθησε τον Καθολικισμό περικλείονται στην οικογενειακή του παράδοση, το σχολείο που φοίτησε αλλά και λόγω της κοινότητας στην οποία μεγάλωσε. Αργότερα, το θρησκευτικό στοιχείο άρχισε να ανθίζει μέσα του και έφυγε για την Ισπανία (που ήταν σε πόλεμο με την Αγγλία) και πολέμησε μαζί της εναντίων των Ολλανδών. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, ο Φωκς ήρθε σε επαφή με τον Γουίντορ και έγινε μέλος της Συνομωσίας της Πυρίτιδας.

Η ιδέα ενθουσίασε τον Άγγλο στρατιώτη και η χρόνια απουσία του από την Αγγλία, σε συνάρτηση με την στρατιωτική φύση του και τις δεξιότητες που διέθετε στην δράση, τον έκαναν βασικό μέλος της ομάδας. Από χαρακτηρισμούς, μαθαίνουμε πως ο Φωκς ήταν ένας χαρούμενος και προσφιλής άνθρωπος, πιστός στους φίλους του και ενάντιος τον φασαριών. Η στρατιωτική του θητεία τον είχε ενδυναμώσει σωματικά και του είχε χαρίσει εμπειρία σε κάθε είδους μάχη. Πέρα από την πολεμική του ικανότητα όμως, περιγράφεται ως άνθρωπος ιδιαίτερα έξυπνος και ικανός για διάλογο με επιχειρήματα.

Από την σύντομη παρουσίαση της ζωής του, είναι φανερό πως καθοριστικός παράγοντας στην ζωή του ήταν η θρησκεία. Από την στιγμή που ασπάστηκε τον Καθολικισμό, δεν σταμάτησε να ρισκάρει την ζωή του για τις ιδέες του, μην υπολογίζοντας ανώτερες δυνάμεις ή κριτικές.

Τα μεσάνυχτα της 5ης Οκτωβρίου, ο Φωκς μπήκε στο τούνελ και κατευθυνόταν προς το κελάρι. Κρατούσε ένα σπίρτο αργής καύσης και ένα ρολόι, που του είχε δώσει ο Πέρσι, για να υπολογίσει την ώρα. Σύντομα έφτασε στο κελάρι, και παρατήρησε πως όλα βρίσκονταν στην θέση τους. Άναψε το φυτίλι και αμέσως μετά βγήκε. Εκεί όμως τον περίμεναν οι στρατιώτες του Βασιλιά.

Το σχέδιο της Συνομωσίας κυλούσε άψογα, μέχρι λίγες μέρες πριν την ολοκλήρωσή του. Τότε ήταν που μερικοί συνωμότες, αποφάσισαν πως δεν ήταν σωστό να δολοφονήσουν μαζί με τον Βασιλιά και τα μέλη του κοινοβουλίου και τους Καθολικούς που θα παρευρίσκονταν. Η λύση δόθηκε με μια επιστολή που στάλθηκε στον Λόρδο Monteagle, που τον προειδοποιούσε να μην παραστεί αυτός και οι υπόλοιποι Καθολικοί στην Βουλή των Λόρδων την 5η του Οκτώμβρη. Η κίνηση αυτή έθεσε την επιτυχία του σχεδίου υπό αμφισβήτηση και ο Φωκς επισκέφτηκε το κελάρι για να διαπιστώσει αν τα βαρέλια με την πυρίτιδα ήταν στην θέση τους. Επιστρέφοντας ενημέρωσε τους υπόλοιπους πως δεν έχει μετακινηθεί τίποτα και πως το σχέδιο θα εκτελεστεί κανονικά.

Ο Λόρδος, είχε καταλάβει όμως τι συνέβαινε και ενημέρωσε τον Βασιλιά. Σύντομα το κτίριο άρχισε να κτενίζεται από τους στρατιώτες, που στην έρευνα στα υπόγεια ανακάλυψαν την πυρίτιδα. Δόθηκε όμως η διαταγή να μην πειραχθεί τίποτα από το κελάρι, ώστε να πιαστεί ο συνωμότης επ’ αυτοφόρο. Τα γεγονότα κύλισαν πλέον με το σχέδιο των αρχών και ο Γκαι Φωκς συνελήφθη.


Το τέλος της Συνομωσίας


Ο Φωκς οδηγήθηκε στα κρατητήρια όπου και αρνούταν να μιλήσει αγγλικά. Στην συνέχεια έδωσε το όνομα Τζον Τζόνσον και παραδέχτηκε αμέσως πως είχε σκοπό να τινάξει το κτίριο στον αέρα. Σύντομα μεταφέρθηκε στον Πύργο του Λονδίνου και οδηγήθηκε στην αίθουσα των βασανιστηρίων, που μέχρι σήμερα φέρει το όνομα του. Τα μηχανήματα και οι τεχνικές βασανιστηρίων που χρησιμοποιούνταν στον Πύργο ήταν διαβόητα, αλλά ο Φωκς επέμενε να μην αποκαλύπτει το παραμικρό. Η αγριότητα των βασανιστηρίων κλιμακωνόταν με αργούς ρυθμούς και ο Φωκς σταδιακά άρχισε να λυγίζει. Η αυταπάρνηση του εντυπωσίασε ακόμα και τον Βασιλιά, πράγμα όμως που δεν τον γλίτωσε από τα τρομερά μηχανήματα πόνου. Αργότερα ο Φωκς άρχισε να μιλάει και όταν τον εγκατέλειψε κάθε ίχνος δύναμης έδωσε όλα τα ονόματα των συνωμοτών στις Αρχές. Υπάρχουν θεωρίες που θέλουν κάποιοι να ήταν γνωστοί ή ήδη νεκροί, ενώ γίνεται λόγος και για ένα συνωμότη που δραπέτευσε και δεν συνελήφθη ποτέ.

Στη δίκη λίγες μέρες μετά, ο Φωκς δήλωσε αθώος. Το πόρισμα πάντως, καταδίκασε όλους τους συνωμότες σε θάνατο δια απαγχονισμού και διαμελισμό. Με αυτόν τον τρόπο εκτελέστηκαν όλοι, ενώ ο Φωκς έμεινε τελευταίος. Λίγο πριν την σειρά του, ζήτησε συγχώρεση από τον Βασιλιά και την Πολιτεία. Την στιγμή που ανέβαινε στο απόσπασμα, μάζεψε όση δύναμη είχε και πήδηξε από την εξέδρα σπάζοντας τον λαιμό του και πέθανε ακαριαία. Το σώμα του διαμελίστηκε και τα κομμάτια, όπως και των υπολοίπων, στάλθηκαν στα 4 σημεία του ορίζοντα του Κράτους για παραδειγματισμό. Αυτή ήταν η τελευταία πράξη των θιασωτών της Συνομωσίας.

Ο μύθος της Συνομωσίας της Πυρίτιδας

Δεν τίθεται αμφιβολία, περί του κινήτρου της ομάδας, ήταν μια πράξη που προσδοκούσε σε θρησκευτικό αντίκτυπο. Ο Φωκς και οι άλλοι συνωμότες μπορούν με σύγχρονους όρους να χαρακτηριστούν τρομοκράτες και θρησκευτικοί εξτρεμιστές. Πάντως στο παρασκήνιο, οι θεωρίες γύρω από τους αφανείς λόγους της ομάδας είναι πολλές και ανεπιβεβαίωτες.

Παράλληλα, ενδιαφέρον παρουσιάζει και το θρησκευτικό και πολιτικό καθεστώς στην Βρετανία καθώς οι αποφάσεις του Ιάκωβου φαίνεται να επηρέασαν ουσιαστικά τα γεγονότα.

Όταν ο Ιάκωβος ο Τέταρτος της Σκωτίας, ανέλαβε τα ινία της χώρας ως Ιάκωβος ο Α', είχε να αντιμετωπίσει το θρησκευτικό χάσμα στο εσωτερικό της χώρας του και την εμπόλεμη κατάσταση με την Ισπανία, που υποστήριζε διαφορετικό δόγμα. Κίνδυνος πάντα αποτελούσε και ο ηγέτης των Ρωμαιοκαθολικών, ο Πάπας.

Και οι δυο πλευρές στους κόλπους της Αγγλικής κοινωνίας, περίμεναν από τον Ιάκωβο να ταχθεί υπέρ τους ώστε να υπερτερήσουν και να κυριαρχήσουν στο θρησκευτικό τοπίο. Ο Ιάκωβος πάντως φαίνεται να τήρησε ουδέτερη στάση απογοητεύοντας και τις δυο πλευρές. Να διευκρινιστεί ότι ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν ήταν επίσημη θρησκεία του κράτους, το αντίθετο, υπήρχε νομολογία που περιόριζε τους ακολουθητές του δόγματος. Ο ίδιος ο Ιάκωβος πιστεύεται πως ήταν Καθολικός, με ιδιαίτερη πίστη στην πρώιμη Εκκλησία, όπως είχε διαμορφωθεί από τις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους και ενάντιος στα νέα δόγματα και τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Αυτό βέβαια δεν τον έκανε αντίθετο στην προοπτική ανοχής των Βρετανών Ρωμαιοκαθολικών, υπό τον όρο να ορκιστούν στο Στέμα, όπως έκαναν όλοι. Το αίτημα αυτό φαινόταν θετικό στην πλειοψηφία των Βρετανών Ρωμαιοκαθολικών, αλλά έβρισκε κάθετα αντίθετο τον Πάπα, που δεν θα έδινε ποτέ μια τέτοια άδεια. Ο Ιάκωβος προσπάθησε επίσης να ολοκληρώσει τον πόλεμο με την Ισπανία, καθώς θεωρούσε πληγή για το κράτος του την συγκεκριμένη διαμάχη.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν μετά την αποκάλυψη δυο σχεδίων που είχαν ως στόχο την ανατροπή του Ιάκωβου και είχαν υποκινηθεί από τους Καθολικούς. Το πρώτο, γνωστό ως Main Plot, είχε ως στόχο την καθαίρεση του Ιάκωβου και την αντικατάστασή του από την ξαδέρφη του Αραμπέλλα Στιουαρτ. Το δεύτερο, με την ονομασία Bye Plot, είχε ως στόχο την απαγωγή του Ιάκωβου και την εξανάγκασή του να αναιρέσει όλη την αντι-καθολική νομολογία. Όταν αυτά έγιναν γνωστά, οι σχέσεις του βασιλιά με τους Καθολικούς έφτασαν στο ναδίρ τους και τότε εκδιώχθηκαν από το βασίλειο όλοι οι Καθολικοί ιερείς. Το να είσαι Ρωμαιοκαθολικός στην Βρετανία, έγινε ακόμα πιο δύσκολο.

Σε αυτό το σημείο εμφανίζεται η προεργασία για την δημιουργία της Συνομωσίας της Πυρίτιδας. Με την θέση των Ρωμαιοκαθολικών στο Βρετανικό βασίλειο να είναι χειρότερη από ποτέ όπως και οι σχέσεις της Βρετανίας με την Ισπανία.

Οι συνωμότες έθεσαν σε εφαρμογή το εγχείρημα τους, επηρεασμένοι από την άνιση και πολλές φορές, βάρβαρη μεταχείριση που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Καθολικοί στο Βασίλειο. Σκοπός τους ήταν η ανατίναξη του συμβόλου εξουσίας της κυβέρνησης και την ταυτόχρονη εξόντωση της παρούσας βασιλείας.

Τα πράγματα περιπλέκονται, από το σχέδιο της ομάδας να αντικαταστήσει τον Ιάκωβο με την πριγκίπισσα Ελισάβετ. Το ενδιαφέρον εδώ, είναι πως η Ελισάβετ ήταν μόλις 12 ετών και φημολογείται πως σκοπός ήταν ο μετέπειτα γάμος της με κάποιον Καθολικό διεκδικητή της εξουσίας.  Η δομή είναι παρόμοια με το σχέδιο Main.

Το γεγονός αυτό, φωτογραφίζει δάκτυλο ξένων δυνάμεων στην σύσταση της Συνομωσίας, καθώς μια τέτοια μακροπρόθεσμη πολιτική θα ήταν μεν ευπρόσδεκτη από τους Βρετανούς Ρωμαιοκαθολικούς και τα μέλη της οργάνωσης, αλλά θα ήταν ευχής έργον για την Ισπανία και τον Πάπα. Η θεωρία αυτή, οδηγεί στο συμπέρασμα πως η συνομωσία δεν είχε μόνο θρησκευτικά, αλλά και πολιτικά κίνητρα.

Κάτι τέτοιο όμως δεν απεδείχθη ποτέ.

Σε πιο διαδικαστικά ζητήματα, κενό υπάρχει επίσης στο θέμα της κατασκευής του τούνελ που φαίνεται να οδήγησε τους συνωμότες τυχαία στο κελάρι, που βρισκόταν ακριβώς κάτω από την Βουλή.  Ο Φωκς φαίνεται να μην ομολόγησε ποτέ την κατασκευή μιας τέτοιας σήραγγας, ενώ ακόμα και μετά της τρίτη μέρα βασανιστηρίων και ενώ ήταν πρόθυμος να αποκαλύψει τα πάντα, δεν ήταν σε θέση να το εντοπίσει. Η φήμη θέλει την ιδέα του τούνελ ως κυβερνητική προπαγάνδα για κάλυψη κυβερνητικών ατελειών.

Ένα πιο πειστικό σενάριο, θέλει την ομάδα αρχικά όντως να επιχειρεί να δημιουργήσει ένα τούνελ που θα οδηγούσε στην Βουλή. Οι δυσκολίες που συνάντησαν όμως, όπως η υγρασία που προερχόταν από τον ποταμό Τάμεση, αλλά και φυσικά εμπόδιο, τους έκαναν σύντομα να αναζητήσουν άλλο τρόπο πρόσβασης. Ο Πέρσι τότε, χρησιμοποίησε την εππιροή του και κατάφερε να έχει πρόσβαση στα κελάρια κάτω από την Βουλή. Ένα σενάριο πιθανότερο, αλλά που φανερώνει αφενός ρωγμή στο εσωτερικό του συστήματος διακυβέρνησης (Πέρσι και ίσως άλλοι) αλλά και ευκολία πραγματοποίησης του σχεδίου σε ένα από τα πλέον ιδιαίτερα φυλασσόμενα κτίρια του Βασιλείου( η μεταφορά των βαρελιών με την πυρίτιδα ήταν πια πολύ απλή υπόθεση).

Και πάλι, η επίσημη εκδοχή θέλει την ομάδα να έφθασε στην Βουλή μέσω σήραγγας.

Πέρα από τις παραπάνω θεωρίες που προσπαθούν να ανακαλύψουν άγνωστες πτυχές, υπάρχει ένα σενάριο που ανατρέπει και ακυρώνει, στην ουσία, όλο το υπόβαθρο της Συνομωσίας.

Ο βαρόνος Ρόμπερτ Σέσιλ, ήταν ένα έμπιστος βοηθός του Ιάκωβου και είχε επιφορτιστεί με τα θέματα ασφαλείας. Λέγεται πως ο βαρόνος ήταν και ο εγκέφαλος της Συνομωσίας. Καθοδήγησε την ομάδα με τέτοιο τρόπο ώστε να μένει στην αφάνεια ενώ πλησίαζε τόσο κοντά στην πηγή της εξουσίας που φυλασσόταν ιδιαίτερα καλά. Αυτός επίσης τους βοήθησε να αποκτήσουν πρόσβαση στα κελάρια και να γνωρίζουν την ακριβή αρχιτεκτονική του κτιρίου. Τέλος, τελευταίο επιχείρημα της θεωρίας, είναι πως πριν ακόμα ο Φωκς δώσει στις Αρχές τα ονόματα των υπολοίπων συνωμοτών, κάποιοι λέγεται πως ήταν ήδη νεκροί ή οι Αρχές γνώριζαν την ταυτότητα τους.

Μετά την αποκάλυψη του σχεδίου της Συνομωσίας, ο Σέσιλ και οι υπόλοιποι κυβερνητικοί είχαν καταφέρει να στρέψουν τον λαό εναντίων των Καθολικών πράγμα που διευκόλυνε την εισαγωγή σκληρότερων μέτρων εναντίων τους.

Το συγκεκριμένο σενάριο αναφέρεται ελάχιστα και κατά πολλούς, συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες εγκυρότητας.

Η κληρονομία της Συνομωσίας της Πυρίτιδας

Απαλλαγμένη από κάθε θρησκευτικό, εξτρεμιστικό, ακραίο ή πλαστό στοιχείο, η ιστορία της Συνομωσίας της Πυρίτιδας, συναρπάζει και εμπνέει την σύγχρονη μαζικοποιημένη και πνευματικά στείρα κοινωνία. Ο Φωκς και οι υπόλοιποι αποφάσισαν να αντιδράσουν ενάντια της αδικίας για τους ίδιους και τους άλλους, χωρίς να φοβούνται και να υπολογίζουν προσωπικές συνέπειες. Η κίνηση του δεν ήταν πράξη απελπισίας, αλλά καλά οργανωμένο σχέδιο αλλαγής της κυριαρχούσας καταπιεστικής τάξης πραγμάτων.

Η κίνηση τους, να θέλουν να ισοπεδώσουν ένα σύμβολο και σημάδι κατατεθέν της πόλης τους, σηματοδοτεί την θέληση τους για αλλαγή εποχής. Μια αλλαγή επέρχεται με καταστροφή ή εγκατάλειψη του καινούργιου. Όσο το παλιό συνεχίζει να υφίσταται, τόσο δυσκολότερο ως ακατόρθωτο, είναι να εισέλθει και να παγιωθεί το καινούργιο. Η κίνηση τους θα ήταν πηγή έμπνευσης για όλους τους ανθρώπους, που βλέποντας μπροστά τους κάτι να διαλύεται, θα είχαν όρεξη - ανάγκη να το ξαναφτιάξουν, ωραιότερο, μεγαλύτερο, καλύτερο, δικαιότερο έχοντας παράλληλα προσμονή για την επόμενη μέρα, μια πιο ελπιδοφόρα «6η Οκτωβρίου».

Με την πάροδο των ετών, η δράση της συνομωσίας και του Γκαι Φωκς άρχισε να κρίνεται πιο θετικά και στην ουσία απενοχοποιήθηκε. Ο Φωκς χαρακτηρίστηκε ως "ο τελευταίος άνθρωπος που μπήκε στην Βουλή με έντιμους σκοπούς", μια ωδή στον ιδεαλισμό που όπλισε το χέρι του.

Ο χαρακτήρας του Άγγλου στρατιώτη από το Γιόρκ και των υπόλοιπων από την πολύκροτη Συνωμοσία της Πυρίτιδας, θα μείνουν αναλλοίωτοι στον χρόνο, καθώς οι ιδέες, και μόνο αυτές, που αποπνέουν μέσα από την, βίαιη, ενέργεια τους, πρέπει να είναι τα θεμέλια μιας κοινωνίας με αλληλοσεβασμό, δικαιοσύνη και ελευθερία, σε κράτη που κτίζονται απο τους λαούς και τους ανήκουν ολοκληρωτικά.