ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ''ΡΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ.."

Χαιρομαι για την και επισημη αναγνωριση της νικης της αποχης, δηλαδη της καταμουτρης αρνησης συμμετοχης στις προσφατες Ευρωεκλογες.

Απαντω μονο στα πεδια που προσκειντε στο αρθρο μου αν και εκτιμω βαθεως τις αποψεις και την κριτικη του Pritt.

Με ελαχιστα λογια :

Θεωρω πως η αποχη απο μια ψηφοφορια οπως οι Ευρωεκλογες, ειναι μια πρωτης ταξεως ευκαιρια για τασεις οπως η αποχη.
Επισης θεωρω την αποχη προτιμοτερη εκ της ασυνειδητης υπερψηφισης μκροτερων κομματων καθως τοτε ομοδοποιησε-πολιτικοποιησε χωρις λογο.

Αν θες να διαμαρτυρηθεις κοινως, κατσε σπιτι σου γιατι η ψηφο σε ενα αλλο κομμα σε κανει οπαδο του.

ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΨΗΦΟΥ.
Θεωρω πως οταν ψηφιζουμε πρεπει να ψηφιζουμε ενα κομμα μονο θετικα και οχι για να αποδυμαμωσουμε ενα αλλο.Αν θελουμε να διαμαρτυρηθουμε δεν ψηφιζουμε οτι να ναι αλλα ΑΠΕΧΟΥΜΕ.

Και τελειωνω λεγωντας πως αποχη δεν σημαινει αδιαφορια προς τα κοινα, σημαινει διαμαρτυρια προς το σαπιο συστημα.

Οσο αναφορα τισ βουλευτικες, θεωρω πως η προσοχη μας πρεπει να ειναι διπλη και να ψηφισουμε, εαν το κανουμε, ΜΟΝΟ οτι μας εκφραζει η αυτο που πιστευουμε πως θα μας βοηθησει να βγουμε εστω και λιγο απο το τελμα.

Σιγουρα οφειλουμε να σκεφτουμε και να προγραμματισουμε σοβαροτερα την σταση μας στις βουλέυτικες απο το πανηγυρακι-ζωολογικο κηπο (οπως το εκαναν) των Ευρωεκλογων.



ΥΓ : Δηλωνω ανοιχτα πως στις βουλευτικες θα ριξω ακυρο.
Ναι, για το γαμωτο.

Pellican